Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Зан барои зани дигар маҳрам ҳисобида намешавад. Маҳрам танҳо марде мебошад, ки издивоҷ бо ӯ ба таври доимӣ ҳаром аст, мисли падар ва бародар аз рӯи насаб ё мисли шавҳар, падари шавҳар ва писари шавҳар ба сабаби мубоҳ ва мисли падару бародари ширхорагӣ ва монанди онҳо.
Барои мард ҷоиз нест, ки бо зани бегона (номаҳрам) танҳо бимонад ё бо ҳамроҳи ӯ сафар бикунад, зеро паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) мефармояд:
«Зан набояд сафар бикунад магар бо ҳамроҳи маҳрам». Муттафақун алайҳ.
Ҳамчунин паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) мефармояд:
«Мард набояд бо зане танҳо бимонад, магар ин ки шайтон шахси саввуми онҳо хоҳад буд». Ривояти Имоми Аҳмад ва дигарон, бо санади саҳеҳ аз ҳадиси Умар (Аллоҳ аз ӯ хушнуд бод).
Аллоҳ соҳиби тавфиқ аст.
